Anywayzzzz het is belachelijk hoeveel moois wij Nederlanders eigenlijk vlak om de hoek hebben. Vandaag de Vogezen uit gefietst de Elzas in, ofwel Druivenland. Overal waar je kijkt worden druiven verbouwd. En van die Druiven wordt uiteindelijk wijn gemaakt, die veelvuldig wordt verhandeld in de sprookjesachtige dorpjes die aan de voet van de Vogezen liggen. Als ik ooit de hemel ingelaten word dan ziet die er waarschijnlijk uit als de Elzas. Toch heb ik vandaag alle verleidingen weerstaan want met temperaturen van wederom boven de 30 graden heb ik al moeite zat om voldoende gehydrateerd te blijven. Nooit geweten dat een mens zoveel vocht kan verliezen met zweten. Aan het eind van de dag wel de eerste 13 druppels regen gehad van de reis, maar dat mag geen naam hebben.
Ik heb er vandaag voor gekozen om een wat langere route te fietsen met wat meer hobbeltjes zodat ik de mooiste dorpjes van de streek niet zou missen. Uiteindelijk 130 kilometer gefietst waarbij ik eindelijk de hobbel ben tegengekomen die mij en Ezel de baas was. Heerlijk de hobbel opgelopen, wat overigens net zo'n zeer doet als fietsen maar dan met als voordeel dat je af en toe kan stilstaan. Met de fiets kan dat niet, want wanneer je eenmaal stil staat is er geen beweging meer in krijgen op een dergelijke hobbel. Gelukkig was ik niet de enige die niet fietsend boven kwam. Zowel voor als achter me liepen mensen met hetzelfde probleem. Na de hobbel volgde echter een geweldige beloning in de vorm van het plaatsje Riqueswhir, waar de tijd heeft stilgestaan sinds de middeleeuwen.
Ik sta nu samen met Ezel vlak boven Bazel vanaf waar we morgen een goede uitvalsbasis hebben om de stad te bezoeken. De eindstand van de totale reis staat op 1074 kilometer, wat toch 84 kilometer meer is dan de oorspronkelijke 990 gepland tot aan Bazel. En dat alles terwijl ik nog steeds een dag voor op schema lig!!
En stadswallen
