Op een bepaald moment is het meer op en gaat het meer over in een langzaam stromend riviertje. Over onwaarschijnlijke onverharde paadjes ben ik dit riviertje afgefietst, totdat ik de Alpen echt achter me heb gelaten. Vervolgens ook hier weer met een veerbootje overgezet naar de andere kant, om het laatste stuk naar Bergamo te fietsen. De natuur is ten zuiden van de Alpen echt veel weelderiger en her heerst echt een heel ander klimaat. Toch bijzonder dat zo'n bergketen dat kan veroorzaken.
Even voor Bergamo raakte ik even heel erg van mij a propos! Ik kwam een plaatsnaambordje tegen van een plaatsje wat volgens de kaart een stuk zuidelijker zou moeten liggen. Heb me bedacht waar ik ongeveer zou moeten zijn op de kaart en ben vervolgens in de richting gefietst waarvan ik dacht dat het de juiste was. Na een kwartier voelde ik me echt verdwaald en heb ik met behulp van een plattegrond in een bushokje bepaald waar ik precies was. Uiteindelijk heb ik een fout rondje gefietst en kwam ik uit bij hetzelfde misleidende plaatsnaambordje, tot waar ik de route correct had gevolgd. Doordat het bordje me van mijn stuk bracht ben ik vervolgens rare dingen gaan doen. Ik mag me dus niet meer van mijn stuk laten brengen door plaatsnaam bordjes.
Bergamo (op mijn werk lachte ze me dag voor vertrek nog uit om mijn veel te Haagse uitspraak ervan), is een mooie stad bovenop een berg, met om de stad heen enorme muren om de gemene Milanezen buiten te houden. De stad behoorde tot het Venetiaanse Rijn en dus kom je ook overal de Venetiaanse leeuw tegen. Vervolgens bij gebrek aan campings mijn Hostel opgezocht waar ik voor 25€ per nacht een kamer deel met twee Italiaanse jongens die geen woord Engels spreken. Gelukkig ben ik morgen de hele dag in Milaan en mag ik daarna weer kamperen!!!!
En ja hoor, vanochtend bij het wakker worden was het weer zo mooi!
En de zon die net boven de bergen uitkwam!
